صداوسیما میان دولت و جامعه

سروش زادعلی،پژوهشگر مسائل ایران؛ در حالی که دولت چهاردهم پیروز انتخابات شده است و می‌بایست ارکان قدرت را در دست داشته باشد تا بتواند برنامه‌های خود رو پیاده سازی کند، اما این مهم اتفاق نیافتاده است و دولت چهاردهم غریب گیر افتاده و هر کسی به خود اجازه میدهد تا به او بتازد.

صدا و سیما باید به عنوان بازوی دولت عمل کند و در اختیار دولت باشد تا بتواند با اقناع سازی بر افکار جامعه تاثیر بگذارد و بذر امید را در جامعه پراکنده کند تا بدین ترتیب راه برای پیاده سازی برنامه‌های دولت هموار شود، در حال حاضر نه تنها این امکان فراهم نشده است بلکه مدیریت صدا و سیما از طیف رقیب دولت است و چه مستقیم و چه غیر مستقیم نسبت به دولت موضع خلاف واقع میگیرید تا بتواند افکار جامعه را به سمت ناکارامدی دولت سوق دهد این در حالی است که مدیریت صدا و سیما در این چند سال علاوه بر اینکه بودجه‌های سرسام آوری را دریافت کرده است در عمل با تولید برنامه‌های بی محتوا به نظر میرسد مخاطبشان از برخی اینفلوئنسر‌های اینستاگرامی هم کمتر است؛ لذا ضرورت حل مسئله ایجاب میکند تا مدیریت رسانه ملی در اختیار کسی باشد که همسو با دولت باشد و با مدیریت قوی و تولید برنامه‌هایی که به خواست جامعه نزدیک است هم می‌تواند به دولت در پیشبرد برنامه‌ها کمک کند و هم اینکه جامعه وقتی ببیند به علاقه آن پاسخ داده شده و مورد احترام قرار گرفته است با رسانه ملی آشتی خواهد کرد.

جمعیت سیزده، چهارده درصدی کشور، سهمیه دار‌ها را می‌گوییم که منت سر مردم میگذارند که چند ده سال است با ترفند‌های مختلف مسیر درست اصول و مبانی انقلاب را از ریل خارج کرده‌اند و با سرعت سرمایه اجتماعی انقلاب را از بین برده‌اند، این جمعیت اندک سیزده درصدی در این چند ده سال بخش عمده ثروت و قدرت کشور را تصاحب کرده‌اند باید بدانند حنایشان دیگر رنگی ندارد و ملت آگاه شده است.

آنها بدنبال این هستند از طریق نفوذی که دارند و از طریق دستگاه‌های تبلیغاتی گسترده که دارند که مهمترین آن صدا و سیما است با پروپگاندای گسترده دولت را تضعیف کنند و دوباره قدرت را در دست بگیرند و با پشتوانه قانون‌های تاریخ گذشته ثروت و قدرت کشور را نه توزیع عادلانه بلکه بین این جمعیت سیزده درصدی تقسیم کنند.

اکثریت جامعه ایران از برنامه‌ها و روند مدیریت صدا و سیما میلی گلایه‌مند هستند این موضوع بدیهی است و تصمیم گیرندگان برای اینکه چراغ امید را در دل جامعه روشن نگه دارند باید نسبت به جایگزینی مدیریت رسانه ملی و خط مشی گذاری آن در چهارچوب سلیقه و درخواست ملت اقدام کنند.